kaikai, v.i.
1. Eat a meal.
Kua oti mātou i te kaikai.
We’ve had dinner;
‘E tangata kaikai tērā.
That man is a great eater. Te taime kaikai, mealtimes. Mereki kaikai, food plates, dinner plates.
Kua ‘akapapa te tamā‘ine i te mereki kaikai ki runga i te kaingākai.
The girl set the plates out on the table. ‘Are kaikai, dining-room, restaurant.
Kua kai mātou i te puaka ē te moa ki te ‘are kaikai o Tā.
We had pork and chicken at Ta’s restaurant.
2. Get eaten, be eaten (as a threat).
‘Eia‘a koe e māniania mai, ka kaikai koe iāku!
You hold your tongue or I‘ll have you for breakfast! [kai1 RR.]