vā2, (Bib.),
1. Grumble, mutter (in displeasure or complaint).
Kua vā ‘ua te tangata nō tō rātou ‘āriki kore i tāna tuatua.
The people grumbled (or muttered amongst themselves) because they didn’t agree with what he said;
I te vā‘anga te tangata, kua kite ‘aia ē kua tārevakē ‘aia.
When the people began to mutter in protest, he realised he had done the wrong thing.
2. Be amazed, astonished.
Kāre au i vā ana i te ‘akarongo‘anga au i tāna i rave inapō.
I was not surprised on hearing what he did last night;
Kua vā ‘ua te tamariki i tāna ‘anga-‘anga manamana.
The children were amazed at his magical tricks.
[Pn. *waa1.]